Χριστός Ανέστη!
Εί τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.
Εί τις ευγνώμων, εισελθέτω χαίρων εις την χαράν του Κυρίου αυτού.
Εί τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νύν το δηνάριον.
Εί τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.
Εί τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστως εορτασάτω.
Εί τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω˙ και γάρ ουδέν ζημειούται.
Εί τις υστέρησεν εις την ενάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.
Εί τις εις μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον˙ αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης˙ και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει˙ κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται˙ και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται˙ και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί. Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου υμών˙ και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε. Πλούσιοι και πένητες μετ’ αλλήλων χορεύσατε˙ εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε˙ νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον. Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες. Ο μόσχος πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών. Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως˙ πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν˙ εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα˙ συγνώμη γάρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Έσβεσεν αυτόν, υπ’ αυτού κατεχόμενος. Εσκύλευσε τον άδην ο κατελθών εις τον άδην. Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού. Και τούτο προλαβών Ησαϊας εβόησεν˙ ο άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.
Επικράνθη˙ και γάρ κατηργήθη.
Επικράνθη˙ και γάρ ενεπαίχθη.
Επικράνθη˙ και γάρ ενεκρώθη.
Επικράνθη˙ και γάρ καθηρέθη.
Επικράνθη˙ και γάρ εδεσμεύθη.
Έλαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν.
Έλαβε γήν και συνήντησεν ουρανώ.
Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε.
Πού σου, θάνατε, το κέντρον;
Πού σου, άδη, το νίκος;
Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι.
Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.
Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.
Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος.
Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Σήμερον κρεμάται επι ξύλου
Σήμερον το ξύλο του Σταυρού καρφώνεται στη σάρκα της φιλαυτίας των Αιώνων με τον Σωτήρα Ιησού υψωνόμενο να δίνει παράδειγμα αιώνιο της αυταπάρνησης και του θυσιατικού Πνεύματος όχι γιατί πιστεύει σε μια Ιδέα, ούτε γιατί υπακούει στον Νόμο αλλά γιατί αγάπησε πολύ τον άνθρωπο…
Καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς!
«Ερχόμενος ο Κυριος, προς το εκούσιον Παθος, τοις Αποστόλοις έλεγεν εν τη οδώ. Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, και παραδοθήσεται ο Υιός του ανθρώπου, καθώς γέγραπται περί αυτού. Δεύτε ουν και ημείς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθώμεν αυτώ, και συσταυρωθώμεν, και νεκρωθώμεν δι’ αυτόν, ταις του βίου ηδοναίς, ίνα και συζήσωμεν αυτώ, και ακούσωμεν βοώντος αυτού, ουκέτι εις την επίγειον Ιερουσαλήμ, δια το παθείν• αλλά αναβαίνω προς τον Πατέρά μου, και Πατέρα υμών, και Θεόν μου, και Θεόν υμών, και συνανυψώ υμάς εις την άνω Ιερουσαλήμ, εν τη Βασιλεία των ουρανών.»
Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς
Οι αγρυπνίες στο ταπεινό και απέριττο εκκλησάκι του Αγίου Ελισαίου ήταν μακρόσυρτες κόντρα στο “πνεύμα των καιρών” που τότε ήθελε να τις “περικόψει” ή και να τις καταργήσει. Οι ψάλτες (ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης !) στα όρια του παράφωνου μα ο παπα-Νικόλας δεν πατούσε στη γη αλλά …πετούσε! Οι πιστοί ούτε που καταλάβαιναν κούραση ή νύστα, αλλά μαζί με τον Ιερέα τους σαν ένα σώμα συμμετείχαν στη Θεία Λατρεία, ήταν πλεον το “βασίλειον ιεράτευμα”. Ο απλός Ιερέας ο παπα-Νικόλας ο Πλανάς έδειξε στην πράξη ότι η Δύναμη της Εκκλησίας δεν βρίσκεται πουθενά αλλού παρα στο Πνεύμα το Άγιο.
Καλή Σαρακοστή!
Καλή Σαρακοστή! Καλό στάδιο!
Ἔλαμψεν ἡ χάρις σου Κύριε, ἔλαμψεν ὁ φωτισμός τῶν ψυχῶν ἡμῶν· ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος· ἰδού καιρός μετανοίας, ἀποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους, καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός, ὅπως διαπλεύσαντες τό τῆς Νηστείας μέγα πέλαγος, εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν καταντήσωμεν, τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ σώζοντος τάς ψυχάς ἡμῶν.
Η κρυφή γοητεία της …σφραγίδας!
Η Εκπαίδευση είναι ίσως ο πιο οπισθοδρομικός τομέας του δημοσίου από την άποψη της οργάνωσης και της διοίκησης.
Δεν θα μπούμε τώρα (πάλι) στην επιλογή των “στελεχών” γιατί αυτό θα αποτελέσει case study για τις επόμενες γενιές φοιτητών διοίκησης και οικονομίας. Θα πιάσουμε λίγο το περίφημο myschool.
To myschool είναι ένα δυνατό εργαλείο στην οργάνωση και στη διοίκηση της Εκπαίδευσης. ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΟΣΟ “ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ”από τους καρεκλοκεύνταυρους της “σφραγίδας”. Αφήνοντας κατα μέρος το ότι μετα βίας και με χίλια “ζόρια” πέρασε κάποιο στοιχειώδες νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία του θα επικεντρωθούμε στην “αντίδραση” που είχε στη χρήση του από τα “στελέχη” της Εκπαίδευσης. Και δεν μιλάμε για το ότι πολλά στελέχη της Εκπαίδευσης (η πλειοψηφία;) δεν είναι ψηφιακά εγγράμματοι και επομένως θα δικαιολογούνταν κάποια αντίδραση από αυτούς, μιλάμε και για την συντριπτική πλειοψηφία και των υπόλοιπων!
ΑΚΟΜΗ ΕΜΜΕΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ “ΚΑΡΤΕΛΩΝ” ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’40, ’50 …
Η “κρυφή γοητεία της σφραγίδας” και της παλιάς γραφειοκρατίας επομένως καλά κρατεί στην διοίκηση της εκπαίδευσης όχι γιατί είναι αποτελεσματική αλλά γιατί είναι πολύ συμφέρουσα για αυτόν που βάζει την σφραγίδα!…
Μοναδικό φαινόμενο στον ουρανό σήμερα!
Ένα μοναδικό υπερθέαμα που θα προσφέρει η Σελήνη θα μπορέσουν να δουν σήμερα το βράδυ οι κάτοικοι του πλανήτη μας καθώς σήμερα το βράδυ θα υπάρξει μια ολική έκλειψη υπερ-Σελήνης, στη διάρκεια της οποίας τρία φαινόμενα σχεδόν θα συμπέσουν: η πανσέληνος, το κοντινό πλησίασμα του δορυφόρου μας στη Γη και η ολική έκλειψη της Σελήνης.
Τι έγινε με την γιορτή των τριών Ιεραρχών φέτος;
” Η θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών ορίζεται ημέρα αργίας. Κατά την παραμονή της πραγματοποιούνται στα σχολεία εορταστικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, για τις οποίες αφιερώνεται ένα δίωρο από το ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων, με ευθύνη και απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών.”
Οι διευθυντές των σχολείων όφειλαν επομένως να συγκαλέσουν το πρωί σύλλογο διδασκόντων για το είδος και την μορφή των εορταστικών εκδηλώσεων των δύο ωρών που θα πραγματοποιούνταν!
ΣΕ ΠΟΣΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΓΙΝΕ ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΥΤΌ?
Άγιοι τρεις Ιεράρχες
Οι Άγιοι τρεις Ιεράρχες, την Ελληνική Παιδεία κατέχοντες, έδωσαν στον Χριστιανισμό τα φτερά της Ελληνικής σκέψεως και αποτέλεσαν με το παράδειγμά τους και την άγια βιοτή τους φωτεινά πρότυπα τέτοια που χρειάζεται η Παιδεία, η Εκπαίδευση, οι νέοι και η εποχή μας.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Τι να λέμε τώρα, τα αυτονόητα;
Κάθε “λύση” με συνθετικό της λέξης Μακεδονία θα είναι μια βαρύτατη Εθνική ήττα και ταπείνωση που θα υποστούμε από ένα μικρό και αδύναμο κρατίδιο στο βορρά.
Να είμαστε σίγουροι τότε ότι αυτό θα ανοίξει την όρεξη σε μεγαλύτερα και ισχυρότερα γειτονικά κράτη να εγείρουν όχι απλώς διεκδικήσεις αλλά και να πάρουν και αυτά ότι μπορέσουν από την προς πώληση Εθνική μας κληρονομιά…
