Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Στον π. Ανανία Κουστένη (†14-5-2021)
Γράφει ο Αρχιμ. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος
Πρωτοσύγκελλος Ι. Μητρ. Σισανίου και Σιατίστης
Δὲ σὲ γνώρισα, σὲ ἄκουσα.
Δὲ σὲ εἶδα, σὲ διάβασα.
Κεῖνα τὰ κηρύγματά σου,
χαστούκι στὴν ἠθικιστικὴ ὑποκρισία,
τὸ φαρισαϊκὸ φτιασίδωμα,
θησαυρὸς
λόγου ἀνορθωτικοῦ,
ὑποστηρικτικοῦ, κατορθωτικοῦ τῆς ζωῆς.
Κεῖνο τὸ γλέντι τῆς Παλιγγενεσίας διαρκῶς παρόν,
τὸ Εἰκοσιένα,
μὲ τὰ χνῶτα τῶν Ἡρώων θαλπωρή μας.
Πρόταση ζωῆς μᾶς ἔκανες,
τῆς Μοναδικῆς.
Ξεκουράσου παπούλη,
παπᾶ μου πληγωμένε καὶ εὐωδιαστέ,
κορονο-στεφανωμένε κι ἐλόγου σου,
στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν ἁγίων
καὶ τοῦ Θοδωράκη τοῦ Κολοκοτρώνη ντέ,
ποὺ μὲ τὰ παλληκάρια του σὲ ὑποδέχονται
χίλιοι-καὶ νοματαῖοι
βαρώντας κλαρίνα τῆς Ἀλωνίσταινας καὶ τῆς Δημητσάνας!
Τὴν εὐχή σου νὰ ἔχουμε!
Εὐχαριστοῦμε τὸ Χριστό μας
ποὺ σὲ ἔστειλε
ραβασάκι τῆς ἀγάπης Του ἀνάμεσά μας.
Δροσίσου πλέον, Λέον τῶν ραδιοκυμάτων!
Προεξάρχον τῶν Ἐξαρχείων!
Βλαστάρι τῆς ματωμένης γῆς τῆς Ἀρκαδίας!
Ο Νιπτήρ
Ἡ τὸ ἄσχετον κρατοῦσα, καὶ ὑπερῷον ἐν αἰθέρι ὕδωρ, ἡ ἀβύσσους χαλινοῦσα,
καὶ θαλάσσας ἀναχαιτίζουσα, Θεοῦ σοφία,
ὕδωρ Νιπτῆρι βάλλει· πόδας ἀποπλύνει δὲ δούλων Δεσπότης.
Τα τελεώτατα φρονείν
Κύριε, τὰ τελεώτατα φρονεῖν, τοὺς οἰκείους παιδεύων Μαθητάς, μὴ ὁμοιοῦσθαι τοῖς ἔθνεσιν ἔλεγες, εἰς τὸ κατάρχειν τῶν ἐλαχιστοτέρων· οὐχ οὕτω γὰρ ἔσται ὑμῖν τοῖς ἐμοῖς Μαθηταῖς, ὅτι πτωχὸς θέλων ὑπάρχω, ὁ πρῶτος οὖν ὑμῶν, ἔστω πάντων διάκονος, ὁ δὲ ἄρχων, ὡς ὁ ἀρχόμενος, ὁ προκριθεὶς δὲ ὡς ὁ ἔσχατος· καὶ γάρ ἐλήλυθα αὐτὸς τῷ πτωχεύσαντι Ἀδὰμ διακονῆσαι, καὶ λύτρον δοῦναι ἀντὶ πολλῶν, τὴν ψυχὴν τῶν βοώντων μοι· Δόξα σοι.
