25- Μαρτίου: Οι Εύζωνοι στατιώτες
Από τους Μυρμιδόνες Εύζωνους στατιώτες του Αχιλλέα του Ομήρου στο σήμερα:
3000 χρόνια άρρηκτης Ιστορικής συνέχειας!
Η “επιστήμη” της Αρετής
“Πασών γαρ επιστημών αύτη ανωτέρα, και πλείονος δεομένη σπουδής, όσω και πλείονα έχει τα διακωλύοντα,φύσεως τυραννίδα και προαιρέσεως ραθυμίαν και δαιμόνων επιβουλάς και πραγμάτων όχλος“
Ελεύθερη απόδοση: ” Όλων των επιστημών αυτή είναι η ανώτερη, και γιαυτό περισσότερο με αυτή θα πρέπει να ασχολούμαστε, γιατί έχει και τα περισσότερα εμπόδια, την (αδύναμη) υλική μας φύση, την (κακή) τεμπέλικη προαίρεση, τις κακές επιρροές των δαιμόνων και την παρενόχληση από την καθημερινότητα (τις “βιοτικές μέριμνες”) “
Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας
“Ἔλαμψεν ἡ χάρις σου Κύριε, ἔλαμψεν ὁ φωτισμός τῶν ψυχῶν ἡμῶν· ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος· ἰδού καιρός μετανοίας, ἀποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους, καί ἐνδυσώμεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός, ὅπως διαπλεύσαντες τό τῆς Νηστείας μέγα πέλαγος, εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν καταντήσωμεν, τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ σώζοντος τάς ψυχάς ἡμῶν”
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ! ΚΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ!
Μέγα Προκείμενο των Κατανυκτικών Εσπερινών της Μ. Τεσσαρακοστής
“Μη αποστρέψεις το πρόσωπό Σου από του παιδός Σου, ότι θλίβομαι∙
ταχύ επάκουσόν μουʹ πρόσχες τη ψυχή μου, και λύτρωσαι αυτήν”
Ακούστε τη θαυμάσια μελωδία του στίχου τούτου, αυτή την κραυγή που ξαφνικά γεμίζει την εκκλησία «… ότι θλίβομαι!» – και θα καταλάβετε το σημείο από το οποίο ξεκινάει η Μεγάλη Σαρακοστή: το μυστηριώδες μίγμα της ελπίδας με την απογοήτευση, του φωτάς με το σκοτάδι. Η όλη προετοιμασία έφτασε πια στο τέλος. Στέκομαι μπροστά στο Θεό, μπροστά στη δόξα και στην Ομορφιά της Βασιλείας Του. Συνειδητοποιώ ότι ανήκω σʹ αυτή, ότι δεν έχω άλλη κατοικία, ούτε άλλη χαρά, ούτε άλλο σκοπό. Συναισθάνομαι ακόμα ότι είμαι εξόριστος από αυτή μέσα στο σκοτάδι και στη λύπη της αμαρτίας γιʹ αυτό «θλίβομαι»! Τελικά παραδέχομαι ότι μόνο ο Θεός μπορεί να με βοηθήσει σʹ αυτή τη θλίψη, ότι μόνον σʹ Αυτόν μπορώ να πω «πρόσχες τη ψυχή μου». Μετάνοια πάνω απ’ όλα, είναι το απελπισμένο κάλεσμα για τη Θεία βοήθεια.
Πέντε φορές επαναλαμβάνουμε αυτό το Προκείμενο. Και τότε να! η Μεγάλη Σαρακοστή αρχίζει. Τα φωτεινά χρωματιστά άμφια και καλύμματα του ναού αλλάζουν τα φώτα σβήνουν. Ο ιερέας εκφωνεί τις αιτήσεις, ο χορός απαντάει με τα «Κύριε ελέησον» την κατʹ εξοχήν σαρακοστιανή απάντηση. Για πρώτη φορά διαβάζεται η προσευχή του Αγίου Εφραίμ που συνοδεύεται από μετάνοιες. Στο τέλος της ακολουθίας όλοι οι πιστοί πλησιάζουν τον ιερέα και ο ένας τον άλλο, ζητώντας την αμοιβαία συγχώρεση. Αλλά καθώς γίνεται αυτή η ιεροτελεστία της συμφιλίωσης, καθώς η Μεγάλη Σαρακοστή εγκαινιάζεται μʹ αυτή την κίνηση της αγάπης, της ενότητας και της αδελφοσύνης, ο χορός ψάλλει πασχαλινούς ύμνους. Πρόκειται τώρα πια να περιπλανηθούμε σαράντα ολόκληρες μέρες στην έρημο της Μεγάλης Σαρακοστής. Όμως από τώρα βλέπουμε να λάμπει στο τέλος το φως της Ανάστασης, το φως της Βασιλείας του Θεού.
π. Αλέξανδρος Σμέμαν
Ύψωμα 731: Κάποτε στο Τεπελένι….
Η Καρδίτσα τίμησε με ειδικές εκδηλώσεις τους Ήρωες του Υψώματος 731, οι οποίοι έγραψαν ιστορία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πολλά ήταν τα πολιτικά πρόσωπα που έδωσαν το παρών.
Σημαντική για την ιστορία της Καρδίτσας ήταν η Κυριακή 10 Μαρτίου, καθώς η πόλη, μέσω φορέων και κατοίκων της τίμησε τους Ήρωες του Υψώματος 731, που έγραψαν μία από τις ενδοξότερες σελίδες της ιστορίας στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Το 5ο Σύνταγμα Πεζικού αποτελούμενο από Καρδιτσιώτες και Τρικαλινούς, υπερασπίστηκε με αυτοθυσία και απαράμιλλη γενναιότητα το ύψωμα, αποκρούοντας ουσιαστικά την εαρινή επίθεση των δυνάμεων του Μουσουλίνι και υποχρέωσε τον Χίτλερ να στραφεί προς τα Βαλκάνια, καθυστερώντας την επίθεση στη Ρωσία.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΕΔΩ
