Δεύτερη ειδικότητα/πτυχίο: τα αυτονόητα και τα “κόμπλεξ”

Γιατί ένας που έχει δύο ή και περισσότερα πτυχία/ειδικότητες να μην μπορεί να πάρει οργανικά ή και λειτουργικά κενά ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ με τους συναδέλφους του των άλλων ειδικοτήτων; Εξάλλου οι οργανικές θέσεις διεκδικούνται με τα μόρια του καθενός…

Γιατί αυτά τα κόμπλεξ με την επιπλέον μόρφωση των συναδέλφων; 

Η ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΟΡΦΩΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΟΝ!

ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ….ΚΑΤΑΡΑ;

Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών σήμερα

Προς ένα ολοκληρωμένο “Σύστημα Διασφάλισης Ποιότητας της Εκπαίδευσης”

Εδώ και καιρό έχουμε εντοπίσει το πρόβλημα του ΕΛΕΓΧΟΥ της “ποιότητας” στην παρεχόμενη από κράτος Εκπαίδευση στους νέους μας.  Το Εκπαιδευτικό μας σύστημα παραμένει “κεντρικό” γραφειοκρατικό με μηδενικό σχεδόν βαθμό αποκέντρωσης και “καθετοποιημένο” με ελάχιστους όμως βαθμούς στην ιεραρχία. Όσοι έχουν στοιχειωδώς μελετήσει την “τέχνη” της διοίκησης (γιατί ΝΑΙ η διοίκηση είναι “τέχνη” και “γνώση”…) γνωρίζουν ότι αυτά τα συστήματα λειτουργούν κανονικά όταν υπάρχει ένα ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ της υπηρεσίας, στην περίπτωσή μας της Επαίδευσης.

ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ…

Το κατα καιρούς αίτημα για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ πιστεύουμε είναι αποσπασματικό και ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΜΕΤΡΟ: το πρόβλημα είναι γενικότερο, είναι η Ποιότητα στην Εκπαίδευση. Εκεί συγκρητικά με άλλα εκπαιδευτικά συστήματα στην Ευρώπη δεν νομίζουμε η κατάταξή μας να είναι τιμητική…Από παλιά προσπαθήθηκαν πολλές διορθωτικές “τιμονιές” στην πορεία των εκπαιδευτικών πραγμάτων που όμως ή έπεσαν στη λήθη ή απέτυχαν οικτρά ή δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.

Ο έλεγχος στην ποιότητα θα πρέπει να αρχίσει “από πάνω προς τα κάτω”, από τις διοικητικές δομές της εκπαίδευσης πρώτα, μετα από τα στελέχη της εκπαίδευσης για να φτάσουμε τελικά στους εκπαιδευτικούς. Λειτουργικά περιττές ή αναποτελεσματικές δομές θα πρέπει να εγλαταλειφθούν και όπου χρειαστεί να δημιουργηθούν νέες. Στην συνέχεια τα στελέχη της εκπαίδευσης θα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να επιλεγούν με ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟ τρόπο! ΔΕΝ γίνεται να έχουμε ακόμη διευθυντές στα Σχολεία μας που δεν γνωρίζουν υπολογιστές, δεν ξέρουν μια ξένη γλώσσα ή δεν κατέχουν σχετικό μεταπτυχιακό τίτλο τη στιγμή που αυτά είναι τα ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ σήμερα στην Ελλλάδα αλλά και στην Ευρώπη για να διοικήσεις και ένα…περίπτερο!  Επίσης το σύστημα επιλογής τους από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια είναι πλεον ΑΠΑΡΧΑΙΩΜΕΝΟ! Υπάρχουν και οι ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΑΣΕΠ για να ακολουθήσουμε αλλά και η (δαιμονοποιημένη!) Δομημένη Συνέντευξη και το βιογραφικό που είναι από τα βασικά στοιχεία επιλογής στελεχών στην Ευρώπη που θέλουμε να ανήκουμε…

Επιπλέον πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ένας πολύ καλός καθηγητής μπορεί να είναι άθλιος ως διευθυντής όπως και ένας πολύ καλός ερευνητής με διδακτορικό δημοσιεύσεις κλπ μπορεί να είναι ανεπαρκής ως διευθυντής διεύθυνσης: η διοίκηση είναι όπως είπαμε ΤΕΧΝΗ και ΓΝΩΣΗ!

Η επιλογή στελεχών στην Εκπαίδευση μπορεί να είναι μια από τις αρμοδιότητες ενός ολοκληρωμένου συστήματος “ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ” όπως επίσης και η υλικοτεχνική υποδομή και τα διδακτικά μέσα στα Σχολεία, η αποτελεσματικότητα της Εκπαίδευσης επί τη βάση των παρεχόμενων πόρων, η κοινωνική προσφορά της, η επικαιροποίση των Στόχων της Εκπαίδευσης και η συνεισφορά τους στο γενικότερο ΟΡΑΜΑ για την Πατρίδα και την Κοινωνία μας…

ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΗΔΗ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ, ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ “ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ” ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ…