Κοίμιση της υπεραγίας Θεοτόκου
“…ἐν τῇ Κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε…”
Με την Κοίμιση και την ιερά Μετάστασή της η υπεραγία Θεοτόκος δεν εγκατέλειψε τον κόσμο,
υπενθυμίζοντάς μας έτσι ότι δεν τελειώνουν τα πάντα στον τάφο. Και δεν “εγκατέλειψε” τον κόσμο
όχι τόσο για να μας προσφέρει την απλώχερη βοήθειά της και τα αναρίθμητα θαύματά της
όσο για το μεγαλύτερο και σωτηριώδες “έργο” της που είναι να μας “αρμόζει”, να μας ενώνει/”μπολιάζει”,
στο Δένδρο και την Άμπελο της Ζωής, στον Υιό της, χαρίζοντάς μας έτσι την αθανασία…
(Εικ. Μονή Χώρας Κωνσταντινούπολη- Κοίμηση της Θεοτόκου)
Καλή Νηστεία!
Δεν αρκεί μόνο η Νηστεία από τις τροφές! Καλή και αυτή αλλά ανεπαρκής από μόνη της. Καλή νηστεία και καλώς να γιορτάσουμε το “Πασχα του Καλοκαιριού”…
Ησ. 58,6 ” … οὐχί τοιαύτην νηστείαν ἐγώ ἐξελεξάμην, λέγει Κύριος,
ἀλλά λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας,
διάλυε στραγγαλιάς βιαίων συναλλαγμάτων,
ἀπόστελλε τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει καί πᾶσαν συγγραφήν ἄδικον διάσπα·
[Δεν εξέλεξα και δεν ώρισα εγώ τέτοιαν νηστείαν, λέγει ο Κυριος, αλλά λύε κάθε δεσμόν και σύνδεσμον με την αδικίαν. Ακύρωσε και σχίσε τας διεστραμμένας συμφωνίας, τας οποίας συ δια βίας και εξαναγκασμού έχεις συνάψει με τους άλλους.Στείλε ελευθέρους τους συντετριμμένους από τον πόνον και την συμφοράν, και κάθε συμβόλαιον αδίκου συναλλαγής σχίσε το]
Ησ. 58,7 ” διάθρυπτε πεινῶντι τόν ἄρτον σου καί πτωχούς ἀστέγους εἴσαγε εἰς τόν οἶκόν σου· ἐάν ἴδῃς γυμνόν, περίβαλε, καί ἀπό τῶν οἰκείων τοῦ σπέρματός σου οὐχ ὑπερόψει.”
[ Κοβε το ψωμί σου και μοιράσου το με τον πτωχόν. Βαλε αστέγους στον οίκόν σου, εάν ίδης γυμνόν ένδυσέ τον. Και απέναντι των οικείων σου μη δείξης αδιαφορίαν και καταφρόνησιν]
Ησ. 58,8 “τότε ῥαγήσεται πρώϊμον τό φῶς σου, καί τά ἰάματά σου ταχή ἀνατελεῖ, καί προπορεύσεται ἔμπροσθέν σου ἡ δικαιοσύνη σου, καί ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ περιστελεῖ σε”
[Εάν τηρήσης αυτά, τότε θα αναλάμψη σαν της αυγής χαρούμενον το φως της ειρήνης και της χαράς σου. Ταχέως θα ανατείλη η θεραπεία των πληγών σου και θα άποκα-τασταθή η υγεία σου. Εμπροσθέν σου θα προπορεύεται η αρετή σου, η δε δόξα του Θεού θα σε περιβάλλη πάντοτε]
