Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς

Οι αγρυπνίες στο ταπεινό και απέριττο εκκλησάκι του Αγίου Ελισαίου ήταν μακρόσυρτες κόντρα στο “πνεύμα των καιρών” που τότε ήθελε να τις “περικόψει” ή και να τις καταργήσει. Οι ψάλτες (ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης !) στα όρια του παράφωνου μα ο παπα-Νικόλας δεν πατούσε στη γη αλλά …πετούσε! Οι πιστοί ούτε που καταλάβαιναν κούραση ή νύστα, αλλά μαζί με τον Ιερέα τους σαν ένα σώμα συμμετείχαν στη Θεία Λατρεία, ήταν πλεον το “βασίλειον ιεράτευμα”. Ο απλός Ιερέας ο παπα-Νικόλας ο Πλανάς έδειξε στην πράξη ότι η Δύναμη της Εκκλησίας δεν βρίσκεται πουθενά αλλού παρα στο Πνεύμα το Άγιο.