Η εποχή του “fast track”

Έχουμε μάθει να λέμε ότι η εποχή είναι η εποχή της ταχύτητας: όλα έχουμε μάθει ότι πρέπει να γίνονται “στα γρήγορα” και χωρίς “καθυστερήσεις”. Θέλουμε το πρόχειρο φαγητό στο χέρι (fast food), την Παιδεία και τη Γνώση χωρίς κόπο, τον γρήγορο πλουτισμό, την γρήγορη ανέλιξη σε θέσεις και αξιώματα ακόμη και την γρήγορη ωρίμανση στα φρούτα.

Ακόμη και σαν λαός θέλουμε τις “γρήγορες λύσεις”, τις παρερμηνείες των προφητειών που θα μας “Σώσουν” και θα μας “δοξάσουν” χωρίς να κουνήσουμε όμως εμείς ούτε το μικρό μας δακτυλάκι… 

Χάνουμε όμως έτσι την σημασία, την ωραία διαδρομή και την μαγεία του Δρόμου. Ξεχνάμε ότι μέσα από αυτή τη διαδρομή και βιώνοντας τις Εμπειρίες, βαδίζοντας δηλαδή την Οδό στο τέλος αποκτάται η Γνώση που θα μας απελευθερώσει και θα μας κάνει να ζήσουμε πραγματικά («Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς», “Εγώ ειμί η Οδός η Αλήθεια και η Ζωή”).

Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι τα φρούτα γρήγορης ωρίμανσης είναι τουλάχιστον άνοστα, χωρίς την γλύκα της δημιουργίας και πιθανότατα στο τέλος βλαβερά.

Θα πρέπει να μάθουμε ΜΑΖΙ πως:

“…η σωστή σειρά είναι η Ανάσταση ΜΕΤΑ τον Γολγοθά…”