Αμφιβολία πριν το άλμα του Αχιλλέως

«…ακόμη κι αν η σκουριά απ’ τη νοτιά των αιώνων

κάνει τις αρθρώσεις να τρίζουν,

ακόμη και αν την ψυχή την κατατρώει αμφιβολία σκοτεινή,

ακόμη κι αν στις πλάτες συσσωρεύτηκε βαριά η λάσπη της παρακμής,

κάπου εκεί μέσα γνωρίζει καλά ότι υπάρχει η φωνή του χρέους που καλεί,

τα ουρλιαχτά των προγόνων δεν του αφήνουν επιλογή,

και παρόλο που γνωρίζει ότι στο τέλος ο Εφιάλτης θα φανεί,

δεν μπορεί να αψηφήσει της Ιστορίας την κλαγγή:

 Ίτε, παίδες Ελλήνων ελευθερούτε πατρίδα!…»